29 Haziran 2009 Pazartesi
Anarsist Manifesto - 2
Aci cekmek lazim, kucucuk cocuklarin sebepsiz yere yok edilmeleri acidir. O kadar cok ihtiyacimiz vaki bu aciya. Her gun cocuklar olduruluyorken dunyanin bir yerlerinde o kadar cok aciya ihtiyacimiz var. Filistinda Sudan'da Filipinler'de Tayland'da Afrika'da binlerce cocuk calistiriliyor, olduruluyor tecavuza ugruyorken cok gerekli bu aci. Hepimizin bunu icimizde hissederek bir anlik empati kurara somutlastirmamiz gerekiyor. Yoksa gidiyor insanligimiz. Bizler yani milyarlarca 18 yas ustu insan kaliyoruz insanlik sinavindan. Bu sinavin tekrari yok? Telafi yok. Bir defaya mahsus bu varolus hirpalamali ruhumuzu, incitsin, acitsin. Sirf milyarlarca aci icinden ortak bir aci bulmak icin. O aciyi yeryuzunden kazimak adina. Kolkola girmeli insanlar. Sirf bu acilari yoketmek adina. Oyuncak sanip eve goturdugu bombalarin infilak ederek kucucuk melekleri yoketmemesi icin. Sirf binlerce cocugun elmas madenlerinde calistirilmamasi icin. O madenlerde calisipta yasi 20 yi gecmeden bir ton solunum yolu hastaliklarindan olmemeleri icin. Sirf binlerce Guney Asyali kiz cocugu gobekli godoslarin altinda inlemek zorunda birakilip vicdanlarinda, milyarlarcamiz bir araya gelsek onaramayacagimiz oyuklar acilmamasi icin. Yoksa gidiyor insanlik! Yitirin kardesim genclikten umidinizi yitirin sizin gibi olmasinlar olmayacaklar.Rahat birakin insanlari. Kaybedin umutlarinizi hayalsiz kalin her birimizin kabusu olan cirkin sahtekar ruyalarinizi alip kuytu koselerde birbirinze anlatin bu insanlik sizin degil bu dunya sizin degil.Degistirin hayallerinizi. Degistirmek icin cabalayin en azindan. Siz bu dunyada yasayan kadinlar, cocuklar, babalar issizler ogrenciler ve yarisi sosyal guvencesiz calisan insanlar degilseniz siz Turk siz Alman siz Rus siz Arap siz Grek siz Roman Siz Hristiyan siz Musluman siz budist siz bu dunyada bir insanin sahip olabilecegi dogustan gelen hicbir kimlige ait degilseniz illa bu kimlikler sizin tanimladiginiz gibi taninacak ve illede hayati sizin istediginiz gibi yasanacak bir oyun saniyorsaniz siz hickimsesiniz hicsiniz. Anlayin yahu artik sizin degil bu dunya bir sizin degil. Ben de kalan herkeste daimi multecileri degil bu dunyanin. Dunyayi paylasan insanlariz hayatlarimiz ortak korkularimiz ortak yediklerimiz ictiklerimiz ayri degil bu dunyada dogduk burada olecegiz ve birbirimizin hayalini gerceklestirecegiz. Kaybedin hayallerinizi. Hepsi igrenc hepsi rezalet hepsi dusmanlik hepsi nefretli hepsi ofkeli hepsi karanlik hepsi ilkel hicbiri insani degil. Yoksa birgun birisi delirecek, biri cikacak. Tum suskunlarin sesi olarak ortasinda infilak edecek dunyanin. Bir insanin sahip olabilecegim tum bilgi ve ofke kirintilarini icinde biriktirip muazzam bir cesaretle eyleme gececek tarihi tasfiye edecek dunyadan. Hepimizin cenesini tutacak hepimizin yuzune tukurecek. O belki ben olurum, belki de sen! Bir kere bile yanyana gelmeyi, el ele tutunmayi beceremeyen bizleri insan oldugumuz icin mahcup edecek. Diyecekki '' bunu yapmaya beni siz zorladiniz, siz insan degilsiniz siz ancak zorbaliktan anliyorsunuz. Zorbalikla, emirle birbirinizin elini tutuyorsunuz, unutmayinki benim icin bu yaptiginizin hic bir degeri yok. Cunku siz insanliginizi kaybetmissiniz. Keske bana karsi mucadele etseydiniz de benim lafimla elele tutusmasaydiniz'' Utanabilecekmisiniz o zaman? Bu acilar icinde bogulacakmisiniz? Bir kez bile insan olma onuruyla hareket etmediginiz icin kendinizi affedebilecekmisiniz? Cocuk yasta olen her bir masumun sorumlusu biz olmayacakmiyiz? Nasil affedeceksiniz kendinizi? Nasil?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder